Терроризмге қарсы іс-қимыл: келіссөз жүргізу терроризмге қарсы арнайы операциялардағы маңызды кезең ретінде

Мақала кепілге алу және дәлме дәл, нақты келіссөздер жүргізудің даулы мәселелеріне арналған. Онда келіссөз жүргізушіге қойылатын шарттар, оның психологиялық тұрғыдан дайындығы және кез келген жағдайларда келіссөздер жүргізу дағдылары қарастырылады. Сондай-ақ, келіссөз жүргізудің түрлі модельдері ұсынылады. Кепілге алу және ұрлау террористік әрекеттің ең қауіпті түрлерінің бірі болып қала береді [1, 391 б.]. Кепілге алынған адамдарды босату жөніндегі арнайы операцияның сәтті және тиімді болуы бірқатар факторларға байланысты екені белгілі. Олардың арасында мамандардың пікірінше, келіссөздер жүргізу маңызды болып табылады. Сонымен қатар, келіссөз жүргізушінің рөлі ерекше, өйткені арнайы операцияның нәтижесі көбінесе қылмыстан толық бас тартуға байланысты (тиісінше, кепілге алынғандарды босату және террористерді бейтараптандыру бойынша терроризмге қарсы операцияны жүзеге асыратын арнайы бөлімшелер қызметкерлерінің де өмірін құтқару) екінші жағынан, жоғарыда аталған адамдарға ең аз зиян келтіретін әдіс. Келіссөз жүргізушіге қойылатын талаптардың ішінде оның жеке басының сипаттамалары мен қабілеттеріне қойылатын шарттардың тұтас жүйесін дайындау өзекті мәселе екендігіне шүбәміз жоқ. Тәжірибе көрсеткендей, бұл тезистің дәлелі кепілге алумен байланысты қылмыстарды жариялау үрдісі болып табылады. Бүгінгі таңда құқықбұзушылық сипатындағы қылмыстардан құқық қорғау күштерінен қашып кетуге тырысатын адамдардың амалы жоқтықтан, ауқымды террористік актілерге дейін өз еліндегі және шетелдегі әлеуметтік-саяси жағдайға әсер ету үшін кепілге алу әрекетінің ауқымы өсуде. Сот төрелігінен қашу мақсатында кепілге алушының қойған шарттары қысқа уақыт ішінде орындалуы мүмкін емес талаптар болып көрінеді.

1. Международный терроризм: борьба за геополитическое господство. Монография. – Москва: РАГС, 2005.

2. Устинов В.В. Международный опыт борьбы с терроризмом: стандарты и практика. – Москва: Юрлитинформ, 2002.

3. Горбунов Ю.С. Терроризм и правовое регулирование противодействия ему. Монография. – Москва: «Молодая гвардия», 2008.

4. Ольшанский Д.В. Психология терроризма. Монография. – Санкт-Петербург: «Питер», 2002.

5. Литвинов Н.Д. Террористические организации: формирование и деятельность (политикоправовой анализ). Монография / под ред. С.Е. Вицина. – Москва-Воронеж: ВИ МВД России, 1999.

6. Лерой Томпсон. Антитеррор: руководство по освобождению заложников / Перевод с англ. К. Ткаченко. – Москва: ФАИР-ПРЕСС, 2005.

7. Марьин М.И., Касперович Ю.Г. Психологическое обеспечение антитеррористической деятельности: учебное пособие для студентов высших учебных заведений. – Москва: Издательский центр «Академия», 2007.

8. Ивахин А.Е., Прыгунов П.Я. Оперативная деятельность и вопросы конспирации в работе спецслужб (по материалам открытой печати и литературы). В 6-ти томах, т.1. – Киев: КНТ, 2020.