Кылмыстық процесте арнайы білімді қолдану

Қылмыстық процесте дәлелдемелік қорды қалыптастыруда арнайы білімнің маңызы зор. Арнайы білімнің көмегімен процеске қатысушылардың айғақтары немесе тергеу әрекеттері арқылы әрқашан анықталуы мүмкін емес фактілерді анықтауға және оқиғаларды жаңғыртуға болады. Арнайы білімді пайдалану заңмен реттеледі, бірақ тәжірибеде арнайы білім тасымалдаушы ретінде мамандар мен сарапшыларды тарту, емтихандар мен арнайы зерттеулерді тағайындау және жүргізу, алынған нәтижелерді дұрыс бағалау тәртібін дұрыс сақтамау мысалдары бар. Осыған байланысты ғылыми зерттеудің мақсаты қылмыстық сот ісін жүргізуде арнайы білімді қолданудың процессуалдық талаптарын зерделеу және құқық қолдану тәжірибесінде туындайтын проблемаларды анықтау болып табылады. Авторлар зерттеу процесінде салыстырмалы талдау, формальды логика және құжаттық бақылау әдістерін пайдаланды. Нәтижесінде, авторлар мамандарға сотқа дейінгі іс жүргізу сатысында дәлелдемелерді және олардың көздерін бағалауға көмектесу мақсатында қылмыстық сот ісін жүргізуде арнайы білімді пайдалану туралы көзқарастарын қалыптастырды, арнайы білімді пайдалану сапасын талдау критерийлерін ұсынды. (сарапшылардың және мамандардың қорытындылары) және олардың сапасына әсер ететін қылмыстық іс материалдары заң тәжірибесінің сұраныстарына сәйкес сарапшылар мен мамандардың қорытындыларында пайдаланылады. Зерттеудің құндылығы авторлардың қылмыстық сот ісін жүргізуде арнайы білімді қолданумен байланысты мәселелерді шешудің тәуелсіз шешімдерін ұсынғанында.

1. Кодекс Республики Казахстан. Уголовно-процессуальный кодекс Республики Казахстан. (с изменениями и дополнениями по состоянию на 12.09.2023 г.) // Казахстанская правда от 10.07.2014 № 133 (27754).

2. Гавло В.К. Проблемы теории и практики криминалистической методики расследования / Автореф. дис. докт. юрид. наук: 12.00.09. – М., 1988.

3. Князев А.С. Тактические риски в криминалистике // Вестник Омского университета, сер. Право. – 2011. – вып. 3.

4. Бабурин В.В. Риск как основание дифференциации уголовной ответственности / Автореферат дисс. докт. юрид. наук: 12.00.08. – Омск, 2009.

5. Гармаев Ю.П., Лубин А.Ф. Проблемы преступлений: теория и практика. Монография. – СПб, 2000.

6. Баев О.Я. Уголовно-процессуальное исследование преступлений: проблема качества права и правоприменения. Монография. – М., 2009.

7. Карагодин В.Н., Морозова Е.В. Криминалистическая проблема обнаружения и устранения следственных ошибок. Учебное пособие. – Екатеринбург, 2008.

8. Бычкова С.Ф. Организация назначения и производства судебной экспертизы. – Алматы: ЗАО «Жеті жаргы», 1999.

9. Бычкова С.Ф. Судебная экспертиза: научные, организационно-правовые и методические основы. – Алматы: ЗАО «Жеті жаргы», 2002.

10. Бычкова С.Ф., Рехсон С.Н. Применение общих положений методики экспертного анализа отдельных видов преступлений для формирования системы специальных знаний при расследовании убийств // Бюллетень Государственного следственного управления и Экспертно-криминалистического управления МВД РК. – Алматы, 1994.

11. Radzevicius Е. The application of the special knowledge investigating criminal violations of the requirements of the work safety regulations: theory and practice in Lithuania. Summary of Doctoral Thesis. Social Sciences, Law (01 S). Mykolas Romeris University. Vilnius, 2006. Р. 17.