Қазақстан Республикасының құқық қолдану тәжірибесіндегі адам және азаматтың құқықтары мен бостандықтарын қорғау

Е.К. Кубеевтің пікірінше, конституциялық мемлекет, ең алдымен, мемлекеттің құқыққа бағынуын қамтамасыз етумен сипатталады. Бүгінгі таңда қазақстандық мемлекеттіліктің қолда бар демократиялық дәстүрлері мен тәжірибесі жеке тұлғаның құқықтарын, бостандықтары мен мүдделерін мемлекеттің қорғауындағы қоғамның басым құндылықтары деп жариялауға мүмкіндік береді. Мемлекет азаматтарды қорғау құралы ретінде Жалпыға бірдей танылған демократиялық бостандықтар мен құндылықтарды жариялап қана қоймай, жүзеге асыратын органға айналады [1]. Біздің мемлекет пен қоғамның тағдыры адам мен азаматтың құқықтары мен бостандықтарын қорғау проблемасының өзінің теориялық және практикалық шешімін қаншалықты табатындығына байланысты. Сондықтан құқық қорғау қызметін жүзеге асыратын мемлекеттік органдар мен олардың лауазымды адамдарының рөлі едәуір артады. Сонымен қатар, бұл қызмет құқық қолдану қабылданған заңдардың сапасына емес, атқарушы органдардың лауазымды тұлғаларының өздеріне, олардың заңға бағынатын мінез-құлқына байланысты болатын құқықтық салада жүзеге асырылады.

1. Кубеев Е.К. Развитие Республики Казахстан в условиях государственной независимости // Актуальные проблемы конституционного права: Материалы международной юбилейной научно-практической конференции, посвященной 60-летию д.ю.н., профессора Копабаева О.К. – Алматы: ТОО «Айдана», 2003 – С. 28–30.

2. Биекенов Н.А. Основные направления административной реформы в полицейской системе Республики Казахстан // Развитие институтов демократии в Республике Казахстан в свете конституционной реформы 2007 года: Материалы международной научно-практической конференции (29 февраля 2008 года). – Алматы, 2008. – С. 29–33.

3. Криминология: Учебник для юридических вузов / Под общ. ред. А.И. Долговой. – М.: НормаИнфра, 1999. – 780 с.

4. Остроумов С.С. Преступность и ее причины в дореволюционной России. – М.: МГУ,1980. – 204 с.

5. Булатов Р.Б. Проблемы личности в правовом, богословском измерениях // Известия вузов «Правоведение». – 1998. – № 1. – С. 56–62.

6. Уледов А.К. Духовное обновление общества. – М.: Мысль, 1990. – 334 с.

7. Грошев А.В. Функции правосознания в механизме уголовно-правового регулирования. Автореф. дисс. … докт. юрид. наук: 12.00.08. – Екатеринбург, 1997. – 53 с.

8. Матузов Н.И. Правовая система и личность. – Саратов, Издательство Саратовского университета, 1987. – 294 с.

9. Общая теория государства и права: академический курс / Под ред. М.Н. Марченко. Т. 2. – М.: Зерцало, 2000. – 640 с.

10. Туманов В.А. Правовой нигилизм в историко-идеологическом ракурсе // Государство и право. – 1993. – № 8. – С. 52–58.

11. Криминология: Учебник для юридических вузов / Под ред. В.Н. Кудрявцева, В.Е. Эминова. – М.: Юрист, 1995. – 512 с.

12. Комаров Е.В. Проблемы преодоления бюрократии в современных условиях // Бюрократизм и самоуправление: Межведомственный сборник научных трудов / Отв. ред. В.И. Ильин. – Сыктывкар: СГУ, 1990. – С. 38–55.

13. Мельник В.В. Непримиримое отношение к бюрократизму – важнейшая задача нравственно-политического воспитания студентов-юристов // Советское государство и право. – 1990. – № 7. – С. 86–92.

14. Попков В.Д. Этика советской государственной службы. – М.: Юрид. лит., 1970. – 200 с.

15. Бабаев М.М., Блувштейн Ю.Д. Бюрократизм в правоохранительной деятельности: истоки и пути преодоления // Советское государство и право. – 1990. – № 9. – С. 60–67.

16. 50/50: Опыт словаря нового мышления / Под общ. ред. М. Ферро и Ю. Афанасьева. – М.: Прогресс, 1989. – 557 с.

17. Трошихин В.В., Теплов В.И. Культура политического процесса: учебное пособие. – М.: Изд. РДЛ, 2001. – 224 с.

18. Оболонский А.В. Бюрократия и бюрократизм // Государство и право. – 1993. – № 12. – С. 88–98.

19. Кудрявцев В.Н., Казимирчук В.П. Современная социология права: Учебник для юрид. факультетов и институтов. – М.: Юрист, 1995. – 303 с.

20. Кант И. Сочинения. В 6 т. / Под общ. ред. В.Ф. Асмуса и др. – М.: Мысль, 1965. – Т. 4. – Ч. 2. – 477 с.

21. Иванов Н.Г. Нравственность, безнравственность, преступность // Государство и право. – 1994. – № 11. – С. 21–27.

22. Федоров В.П. Человек и правоохранительная деятельность (философско-правовой аспект): автореф. … докт. юрид. наук: 12.00.01. – СПб., 1996. – 55 с.

23. Баймаханова Д.М. Прохождение многими правами человека стадии правоотношений и связанное с этим приобретение ими формы субъективных прав // Развитие институтов демократии в Республике Казахстан в свете конституционной реформы 2007 года: материалы международной научно-практической конференции (29 февраля 2008 года). – Алматы, 2008. – С. 18–21.

24. Сулейманов А.Ф. Общественный контроль в Республике Казахстан. Монография. – Алматы, 2012 г. – 234 с.

25. Закон РК от 02.11.2016 г. «Об общественных советах». URL: http://adilet.zan.kz/rus/docs/Z1500000383